Buurtbewoners op bezoek bij Kris De Leeneer

Op zaterdag 17 juni bezochten een 20-tal buurtbewoners het logistieke bedrijf Kris De Leeneer (KDL). Voor wie de kranten in januari 2021 opensloeg toch wel een merkwaardig feit. Want toen protesteerden de buurtcomités van Lokeren-Zuid tegen de komst van “wéér een groot logistiek bedrijf en een nog langere stoet van zware vrachtwagens”. In coronatijd vonden gesprekken plaats, in al bij al een positieve sfeer. En tussendoor bleven er wederzijdse contacten, die nu uitmondden in een uitnodiging voor een bedrijfsbezoek...

Buurtbewoners op bezoek bij Kris De Leeneer…
 
Het werd een verhaal over opstarten met één vrachtwagen, een deel van het secretariaat in de slaapkamer.
Een verhaal over verregaande automatisering. Maar met het besef dat ‘de mens’ noodzakelijk blijft voor échte communicatie.

Het werd een verhaal over wachtruimtes en inscannen van QR-codes.
Over shuttles en liften in een trappen- en deurenrijk gebouw.
Over bouwen van buiten naar binnen toe of van binnen naar buiten toe.
Vrij vertaald: bouwen voor de toekomst of bouwen voor even.

​Een verhaal over artificiële intelligentie. En wat die - misschien – ooit kan bieden.
Over planners en psychologen. En liefst… beide samen.

Tegelijk werd het een verhaal over hoe de mobiliteitsapp 'Waze' ook bij ons heel wat chauffeurs pertinent verkeerd stuurt.
En over hoe dat voor niemand prettig is: niet voor de chauffeurs, niet voor de bedrijven, niet voor de klanten, niet voor de buurtbewoners.

Over hoe verbodsborden én gezond verstand veel verschil maken.
En over hoe een vlotte mobiliteit visie vergt. En over hoe bedrijven én beleid daar nog veel stappen te zetten hebben. Zéker in Lokeren.

Over hoe sociale tewerkstelling, minder ritten en rendabel niet enkel samengaan, maar elkaar versterken.
Over hoe je als bedrijf wél het ‘eigen’ sluipverkeer kan vermijden.
Of over hoe je het als bedrijf wél zelf in de hand hebt of de vrachtwagenchauffeurs al dan niet in woonstraten verdwalen.
Het vergt enkel een visie, de wil en de overtuiging. En misschien ook wel ‘herkenbaarheid’, waar men ook rijdt.
Ja, het kán dus anders…

’t Was goed om elkaar te leren kennen.
Of zoals Stef Bos het ooit schreef: “Je moet van twee kanten komen om elkaar te ontmoeten”.
Meer van dat!
 
Christophe Pyra